Verslag 1e Druiven trike run.

Bij een bewolkte hemel vertrokken ik richting België naar het dorpje Overijse Op de kaart kijkend ligt het rechts onder Brussel.
Henny kon deze keer niet mee zodoende ben ik alleen geweest Omdat ik mij enig zins verslapen had moest ik mij haasten en daarom koos ik voor de autostrada Onderweg reed ik 2 Courage trikes voorbij en een Belgische trike van triker Bart, een kilometer verder ging ik tanken en reed de autoweg af naar het tankstation, de 2 Courage trikes in mijn kielzog alleen ik reed direct naar de pomp omdat mijn trike dorst had en de courage trikes naar het restaurant omdat de berijders dorstig waren Aangekomen bij de samenkomst was het al behoorlijk druk, en natuurlijk in België word alles georganiseerd met een lach en een knipoog. Het was kortom een gezellige drukte.
Na het invullen van het inschrijf formulier kreeg je een medaille en een metalen plaatje wat eigenlijk bedoeld was voor de rit van 2 weken geleden in Helencine alleen daar had de organisatie de pech dat het de hele dag geregend heeft en er slechts ongeveer 20 trikes op bezoek waren geweest, de geplande rit werd daar ook afgelast, zodoende hadden ze een berg herinnerings plaatjes over en die werden zolang de voorraad strekte uitgedeeld.
En kwartier voordat de rit zou vertrekken zie ik plotseling een bekende TFC triker met vrouw aankomen, het waren Ype en Joke, die waren op rondreis en kwamen net van La Roche waar ze overnacht hadden na deze rit vertrokken ze richting Antwerpen om daar een hotelletje te zoeken, dus dat werd bijpraten.
De rit zelf vertrok om 13.30 uur met een 50 tal trikes en een aantal motoren door een werkelijk fraaie omgeving deed een beetje aan Limburg denken.
De tocht werd begeleidt door de motoren van de, zeer goed bekend staande, "Wegkapiteins". Wij hebben al eens eerder ritten gereden met deze groep motorrijders en zij doen hun werk zeer goed en vooral zeer rustig.
Op driekwart van de rit werd er gestopt bij een boerderij voor de nodige verfrissingen en natuurlijk de plaspauze, ook werden de jassen uitgedaan want de zon begon behoorlijk te schijnen.
Na een klein uurtje werd er weer vertrokken voor het laatste deel van de rit, die natuurlijk veel leek op de eerste helft.
Zo rond 15.45 kwamen wij terug en het was nog een heel gepuzzel om alle voertuigen te parkeren.
Ik heb niet lang gewacht en afscheid genomen van Ype en Joke en ben via allerlei kleine weggetjes (ja ja met weer de bekende betonplaten) weer richting Nederland gereden.
Ik vond het alleen jammer dat er zo weinig buitenlanders waren, België heeft maar een paar evenementen, en de meeste Nederlanders gaan maar naar 2 van de bekendste.
De andere evenementen zijn beslist ook waard om naar toe te gaan, wij genieten van deze ritten en de Belgen zijn best gezellige lui.

Groeten Cor