28 juni 2009

Welke dag het precies was ben ik vergeten, maar daarom was evengoed het idee geboren, om vandaag een rit richting de Veluwe te maken. Leuke bijkomstigheid, was dat Hans en Els hun trike opgehaald werd in Anna Pauwlona Daar was hij te logeren, om te herstellen  van de rit in Duitsland. Onze trike is ook deze week voorzien van een nieuwe versnellingsbak. Op de terugreis twee weken terug  begon die te tikken, en bleek dat de versnellingsbak vernieuwd moest worden. Toen we bij de dijk richting Lelystad aankwamen stond Maria al klaar, en al spoedig arriveerden Ter en Ina. Nog even later kwamen Bob en Marian, met in hun kielzog Hans en Els. Zij zijn deze morgen al vroeg door hun zoon naar Noord-Holland gebracht om hun hobby te kunnen hervatten. Ype en Joke zouden we oppikken in Elburg

Vol goede moed  vertrokken we naar het warme zuid-oosten. Vannacht had ik mijn twijfels over de weersvoorspelling van vandaag. Ik had de loop van 24 uur bekeken en gezien, dat er in de namiddag veel regen ontstond op de Veluwe, en daar wil je echt niet in rijden. Maar Pieter had mij ’s morgens uitgelegd, dat dit de buien van gister waren. Pjoe, wat een meevaller.

Met wat vertraging, maar via een ontzettend mooie weg kwamen we bij Ype en Joke aan, waar we eerst eens even bijhebben gekletst. We waren nog maar kort op weg en toen voltrok zich een klein drama.  Het spatbord van een van de trikes kon een verkeersdrempel niet waarderen en brak af. Nou waren we net bij een rijtje keurig nette huizen, waar de bewoners naar buiten kwamen, maar vervolgens weer snel naar binnen gingen en deden de deuren op slot. De Hell’s Angels hebben de Veluwe ontdekt. Ze stuurden een jonge man op ons af, die ervoor zou moeten zorgen, dat we snel vertrokken. De bedrading werd losgehaald en losse spatbord in de spanbanden gelegd, en de rit vervolgd.

Het was een prachtige route. Opvallend veel auto’s stonden rond de kerken. Later op de dag ook veel oude Ankie’s op Gazelle’s.  De rit bevatte veel variatie. Prachtige dorpsweggetjes, idyllische dijkjes, bossen en bospaadjes. Maar ook soms een snelweg. Daar maakte Ter af en toe gebruik van want we zijn hem twee keer kwijt geraakt. maar gelukkig stond hij in Enkhuizen  toch weer langs de weg en kon hij nog even zijn verhaal kwijt.

Onderweg hebben we bij een uitspannerij cholesterol verlagende patat gegeten. Helaas was er een spraakverwarring over de superbal gehakt, maar dat kan ook een andere keer. Aan het eind van de middag nog een bak koffie of wat anders in Epe en daarna op naar huis, want de lucht begon al weer te betrekken. We hopen dat Ype en Joke ook veilig en droog weer thuis zijn gekomen en kunnen wat dat betreft terug kijken op een stralende-trike-zondag.

Pieter en Alie